Drogi czytelniku. Wyobraź sobie proszę następującą sytuację. Jesteś wzorowym uczniem renomowanego Liceum Ogólnokształcącego. Twoim hobby jest matematyka. Bez najmniejszego trudu rozwiązujesz zadania z którymi nie radzą sobie zdolni studenci pobliskiej Politechniki. Regularnie odnosisz sukcesy w ogólnopolskich konkursach. Nauczyciele wróżą Ci świetlaną przyszłość. Inżynier? Informatyk? Jesteś tak dobry, że decyzja o tym kim będziesz należy jedynie do Ciebie. Z innymi przedmiotami radzisz sobie równie dobrze. Problemem jest jednak co innego, mianowicie przez cały rok nie chodzisz na zajęcia z WF-u. Na domiar złego nie pofatygowałeś się nawet jakkolwiek usprawiedliwiać swoje nieobecności. Zbliża się koniec roku szkolnego, a Ty zamiast świętować zdobycie kolejnego „świadectwa z paskiem” dowiadujesz się, że nie zdałeś z teoretycznie najłatwiejszego przedmiotu. Jak to?! Nie zdałem z WF-u?! Krzyczysz sam do siebie mieszając w sobie zarówno złość jak i bezradność. Przecież to najprostszy przedmiot, który i tak mi się w przyszłości nie przyda! Ja chcę być inżynierem, a nie sportowcem!